Trockener Steg, Gandegghutte & Schwarzsee

Zomervakantie 2009 - 06.07.2009

Extract uit het reisverslag "2009 - Täsch-Zinal"

Het heeft nog tot in de vroege uurtjes geregend. Als we opstaan, is het dan ook nog stevig bewolkt, maar hier en daar breekt toch al wat blauwe lucht door. Het weer zal dus wel meevallen vandaag. Snel nog even bellen naar oma, want het is haar verjaardag vandaag. Ook in België blijkt het de voorbije nacht stevig geregend te hebben. Tegen dat we hebben ontbeten, de pick-nick hebben gemaakt en alle rugzakken hebben ingepakt, is het vrij zonnig geworden en besluiten we een ticket te kopen voor de kabellift naar Trockener Steg.

Vanuit Trockener Steg is het een korte klim naar de Gandegghutte. Er ligt echter nog heel wat sneeuw (er wordt zelfs nog geskied tot vlak aan de voet van onze wandeling) op het wandelpad en af en toe is het even zoeken naar de juiste weg. De gandegg hut is op een schitterende plek gelegen met uitzicht op o.m. de Gornergletsjer, de kleine Matterhorn, Breithorn, en zelfs de Monte Rosa. In de verte zien we Gornergrat, waar we gisteren zijn geweest. Van de Gandegghutte gaan we via dezelfde weg terug naar Trockener Steg. We stappen dan onmiddellijk door en volgen het met rood-wit-gemarkeerde pad dat langs een reeks van kleine watertjes loopt en ons via de Furggletsjer aan de voet van de Matterhorn, tot aan Hirli brengt. Onderweg moeten we nog regelmatig door sneeuwvelden, wat het stappen een stuk moeilijker en vermoeiender maakt. Als we aan de Furggletsjer zijn aangekomen, kunnen we zien hoe stijl het pad is naar de Hornlihutte en hoe het is voorzien van ijzeren trappen om de moeilijkkste stukken te overbruggen (deze wandeling zullen we maar van ons lijstje schrappen...).

Aan de voet van de Furggletsjer komen we in een met stenen en grote rotsblokken bezaaid landschap. Na een korte klim komen uit het dal dat door de gletsjer is uitgesleten, komen we in Hirli. Van daar is het nog een 20-tal minuutjes stappen naar Schwarzsee. Daar nemen we de kabelbaan naar Zermatt.

Omdat het toch ongeveer etenstijd is, besluiten we langs McDonalds te passeren. Dat hebben we wel verdiend na deze wandeling. Op zich was ze niet heel erg lang, maar de sneeuwvelden en ruwe rotspartijen hebben het wel knap lastig gemaakt, zeker als je beentjes nog niet zo heel groot zijn, zoals bij Lisa en Jonas.

Op de camping aangekomen, nemen we allen een verkwikkende douche en smeren we wat 'after sun'-crème, want buiten Jonas zijn we allemaal een beetje verbrand (ondanks het veelvuldig insmeren onderweg). Daarnaast lijkt mama een verkoudheid te hebben opgelopen. Hopelijk wordt het niet erger. Zoals steeds gaan we rond 9u slapen.

Terug naar boven 01.08.2009

Enkele foto's

Terug naar boven 04.10.2008